Qızıl meydanı kilidləmişdi bir dəniz,
Keçmək üçün yox idi bir iz...
Yox idi bir iz.
Kimsə bilməz ki, iz bulmamak nə qədər ağırdır...
O bir quş idi, uçdu Qızıl meydana vardı
Qızıl meydanda bir ehram kibi durmuşdu məzar,
Bir böyük məzar ki, Leninin məzarıdır
Qapısı önündə bir həsir kibi sərdi qanadlarını
Dənizi yaran kahramanlar sürdü üzərindən dəmir zirehli qır atlarını
Çırpdı qanad, qondu bir ayın yalına...
Bir kamçı dəydi alnına...
Yıxıldı sərçəcik yerə...
Ağlamadı,
Kimsəni danlamadı,
Həsrəti gözlərlə bakdı bir az qızaran üfüqlərə...
Yumdu yumulmayan gözlərini
Nə yapacak, dedi – dəniz
Sönük kanat bir sərçəni?!

1928